Στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε καὶ στὸ Πουσάν, οἱ «ὀρθόδοξοι» ἀντιπρόσωποί μας, εἴτε ἀποδέχτηκαν εἴτε –ἂν καὶ παρόντες– δὲν διαμαρτυρήθηκαν καὶ δὲν ἐναντιώθηκαν στὴν βλάσφημη καὶ αἱρετικὴ θέση ὅτι ἔχουν καὶ οἱ αἱρετικοὶ Ἅγιον Πνεῦμα!
Συγκεκριμένα, καὶ πέρα ἀπὸ τὶς ἄλλες αἱρετικὲς θέσεις ποὺ ἀποδέχτηκαν, ἐδῶ ἐπισημαίνουμε τὶς ἑξῆς κακόδοξες παραδοχές τους:
1) Ὅτι τὴν Ἐκκλησία τὴν ἀποτελοῦν ὅλες μαζί, οἱ 350 αἱρετικὲς “ἐκκλησίες” τοῦ Π.Σ.Ε.». Ὡς ἐκ τούτου, ἀρνήθηκαν ἐμπράκτως τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως διὰ τοῦ ὁποίου ὁμολογοῦμε «πίστιν εἰς “Μίαν Ἐκκλησίαν”! 2) Ὅτι ἡ πληθώρα τῶν κακοδοξιῶν τῶν “ἐκκλησιῶν” τοῦ Π.Σ.Ε., εἶναι “διαφορετικοὶ τρόποι διατυπώσεως τῆς ἰδίας Πίστης καὶ ποικιλία Χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος” καὶ 3) ὅτι «ὅτι ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ ἐμπλουτισθῇ καί ὠφεληθῇ ἐκ τῶν χαρισμάτων τῶν ἑτεροδόξων»!
Δυστυχῶς, καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δὲν ἀντέδρασε· οἱ Ἐπίσκοποί της δὲν ἀπαίτησαν ἐπιτακτικὰ νὰ καταδικάσει ἡ Ἱεραρχία τὰ ἀποφασισθέντα καὶ νὰ διαχωρίσει τὴν θέση της· ἀποδέχτηκε δηλ. σιωπηρά, ἀλλὰ Συνοδικὰ τὶς θέσεις αὐτές. Γράφει συγκεκριμένα ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης:
«Μόνο θλίψη καὶ κατήφεια γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ προκαλοῦν τὰ ἀποφασισθέντα στὴν 10η Γενικὴ Συνέλευση τοῦ “Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν” ἢ ὀρθότερα τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Αἱρέσεων, τὰ ὁποῖα δέχθηκαν ὁμόφωνα οἱ ἀντιπρόσωποι ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν, πλὴν βεβαίως τῶν ἐκκλησιῶν Γεωργίας καὶ Βουλγαρίας... Ἡ Συνέλευση αὐτὴ τῶν αἱρετικῶν, Προτεσταντῶν καὶ Μονοφυσιτῶν, μὲ τοὺς ὁποίους ἐκκλησιολογικὰ ταυτίζεται καὶ εὐτελίζεται ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἔλαβε χώρα στὴν πόλη Πουσὰν τῆς Ν. Κορέας».
Γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖ κανεὶς τὴν πτώση τῶν Συνοδικῶν Ἐπισκόπων, ἂς φέρει στὸ νοῦ του, τί ἔκαναν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ οἱ πιστοί, κάθε φορὰ ποὺ κάποιος ἐκκλησιαστικὸς παράγων διετύπωνε, ἢ ἀποδεχόταν μιὰ κακοδοξία, ἢ κοινωνοῦσε μὲ ἀνθρώπους αἱρετικούς.
Γιὰ τὴ συγκεκριμένη ἐνέργεια τῶν «ὀρθοδόξων» ἀντιπροσώπων, νὰ ἀποδεχθοῦν καὶ νὰ συμφωνήσουν μὲ τὶς ἀποφάσεις τοῦ Π.Σ.Ε. στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε καὶ στὸ Πουσάν, νὰ ποιά εἶναι ἡ ἐτυμηγορία τῶν Ἁγίων:
Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «Ἔκθεσις τοῦ ἀλλοκότου πλήθους τῶν δυσσεβημάτων τοῦ Βαρλαὰμ καὶ Ἀκινδύνου».
«Ἀποβάλλομεν τοὺς λέγοντας ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα δὲν ἐκχέεται μόνον ἐπὶ τοὺς ἁγίους ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοὺς ἀσεβεῖς, καὶ ὄχι μόνον ἐπὶ τούτων ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τὰ ἄλογα ζῶα καὶ τὰ ἄψυχα ὄντα...
Ἀποβάλλομεν τοὺς λέγοντας ὅτι ὁ Θεὸς ἐγκατοικεῖ εἰς ὅλους ἐξ ἴσου, διδαχθέντες ὅτι οὗτος κατοικεῖ μόνον εἰς τοὺς ἁγίους».
Μετάφραση: Ἀποβαλλόμεθα τοὺς λέγοντας ἐκχεῖσθαι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐκ ἐπὶ τοὺς ἁγίους μόνον ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοὺς ἀσεβεῖς, καὶ οὐκ ἐπὶ τούτους μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τὰ ἄλογα τῶν ζώντων καὶ ἐπὶ τὰ ἄψυχα τῶν ὄντων...
Ἀποβαλλόμεθα τοὺς λέγοντας πᾶσιν ἐγκατοικεῖν ἐξίσου τὸν Θεόν, ἀλλὰ μὴ ἐνεργείᾳ καὶ χάριτι ὡς ὁμοτίμους τῷ Χριστῷ καὶ ὁμοθέους ἅπαντας ποιοῦντας.
(Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἔργα 3, Πατερικαὶ Ἐκδόσεις “Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς”, σ. 524-525).
Οἱ Ἅγιοι, λοιπόν, ἔχουν «ἀποβάλει» τῆς Ἐκκλησίας, ὅσους δέχονται αὐτὲς τὶς κακόδοξες θέσεις καί, φυσικά, ὅσους κοινωνοῦν μὲ αὐτούς.
Ὅσοι τώρα συνεχίζουν νὰ κοινωνοῦν μὲ αὐτούς -ἐπειδὴ ἐλέγχονται ἀπὸ τὴν συνείδησή τους- κατηγοροῦν ἐκείνους ποὺ ἐφαρμόζουν τὶς Πατερικὲς διδασκαλίες καὶ ἀποτειχίζονται ἀπὸ τοὺς κακοδοξοῦντες!!!
Κι ὅμως, ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων (ὅπως τὴν παρουσιάζει καὶ ὁ Ματθαῖος Βλάσταρις) εἶναι νὰ ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ Ἐπισκόπους ποὺ ἀποδέχονται τὶς κακοδοξίες καὶ δὲν τὶς ἀντικρούουν, δὲν ὁμολογοῦν δηλ. τὶς Ἀλήθειες τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἔστω κι ἂν ἀκόμα δὲν ἔχουν καταδικασθεῖ ἀπὸ Σύνοδο (ποὺ δυστυχῶς, αὐτοὶ τὴν ἀποτελοῦν).
Ματθαίου Βλάσταρι, P.G. 145, 136BD
